tandartsbehandeling onder narcose
Persoonlijk

Mijn ervaring: tandartsbehandeling onder narcose!

Ik ben nooit bang geweest voor de tandarts.

De tandarts was altijd een soort familie- uitje alleen dan minder leuk dan bijvoorbeeld de Efteling maar het hoorde erbij. We gingen altijd met de hele familie naar de tandarts en ik werd dan uitgelachen door mijn broers omdat ik als enige in een fluorhapje moest bijten. Dit hoorde dan naar sinaasappel te smaken maar dat heb ik nooit geproefd, het was gewoon ranzig!

Ik ben nooit bang geweest voor de tandarts. Wij hadden een hele lieve aardig tandarts die de tijd voor je nam en je geruststelde als dat nodig was. ‘Als je jouw hand op steekt, stop ik meteen!’ was zijn uitspraak altijd. Hij hield zich daaraan waardoor er een vertrouwensband ontstond.

Ik vond het stoer om een beugel te dragen.

Als baby heb ik mijn duim gevonden en die vond ik zo lekker dat ik er pas mee stopte toen ik twaalf jaar was. Ik heb zolang geduimd dat ik een beugel moest maar voor deze geplaatst kon worden, moesten er maar liefst vier kiezen getrokken worden.

‘Prima, dan doen we dat’ antwoordde ik stoer.

Ik weet nog dat mijn moeder vroeg: ‘Lon wil je dat wel? Het hoeft niet hoor. Vind je dat niet eng?’

Ik vond het om een of andere reden ontzettend stoer om een beugel te dragen. Toen ik klein was deed ik altijd alsof ik een beugel had voor vriendjes. Ik vouwde een snoepje in mijn mond en ging anders praten. Like wtf? Maar ik deed het!

Bij een van die tien gaatjes ging het mis.

Die vier kiezen werden dus ook probleemloos getrokken. Ik kreeg een plaatjesbeugel wat ik overigens drie dagen stoer heb gevonden en daarna alleen maar irritant, lelijk en pijnlijk was.

In totaal heb ik twee jaar met deze beugel rondgelopen en waren mijn tanden een stuk zwakker geworden. Ik had ongeveer tien gaatjes per tandartscontrole terwijl ik iedere dag netjes twee keer mijn tanden poetsten.

Bij één van die tien gaatjes ging het mis. Flink mis. De tandarts raakte een zenuw en ik schreeuwden het uit van de pijn. Hij stopte natuurlijk meteen maar het was al te laat voor mij. Dit wilde ik nóóit meer meemaken.

Ik verloor het vertrouwen in iedere witte jas!

Mijn ziekenhuisachtbaan was toen ook al bezig dus wellicht heeft dit er ook mee te maken. Er gebeurde ontzettend veel in mijn leven dus het is vast niet alleen de schuld van de tandarts. Sindsdien verloor ik het vertrouwen in iedere witte jas!

Ik wist niet goed wat ik moest doen. Er moesten nog zes gaatjes gevuld worden maar een ding wist ik zeker, niet op deze manier. De verdoving die de tandarts toedient heeft overigens nooit helemaal optimaal gewerkt bij mij. Er moest altijd, midden in de behandeling, nog even wat bijgespoten worden zodat het voor mij dragelijk werd.

tandartsbehandeling onder narcose!

Nachtenlang was ik aan het speuren op internet naar een oplossing. Ik wilde niet meer naar de tandarts en begon al te huilen als ik daaraan dacht. Ik kreeg paniekaanvallen en werd ontzettend angstig.

Uiteindelijk kwam ik terecht bij Mondzorg waar ze tandartsbehandelingen bieden onder algehele narcose. Dit was een fantastisch moment. Ik heb meteen dezelfde dag gebeld en ik mocht op controle komen.

Deze tandarts bleek ook een aardige tandarts die gespecialiseerd is in angst patiënten. Hij mocht in mijn mond kijken, echter wel zonder spiegeltje want daar kan ik die fratsen van tandartsen te goed voor Stiekem met het spiegeltje even tegen aan tikken om te kijken hoe het met die tand is gesteld. Nou bij mij niet. Je mag in mijn mond kijken, maar dan wel alleen met je ogen!

In deze video kun je zien hoe de tandarts behandeling onder narcose verliep.

Hoe zit het met jouw angst voor de tandarts? Laat het weten in de comments dan kunnen we ervaringen uitwisselen.

(Visited 453 times, 1 visits today)

Vorig artikel Volgend artikel

You Might Also Like

Geen reacties

Schrijf een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.