Persoonlijk

Tegen je werkgever vertellen dat je chronisch ziek bent?

Je bent niet verplicht om te vertellen dat je ziek bent.

Als je een sollicitatiegesprek hebt dan wil je aangenomen worden. Dat lijkt mij duidelijk maar wat vertel je en wat vertel je niet? Het blijft een lastige kwestie en het is voor iedereen anders. In dit artikel vertel ik over mijn ervaring. Tegen je werkgever vertellen dat je chronisch ziek bent of niet?

Overal op internet staat iets anders. Iedereen doet waar hij of zij zich prettig bij voelt. Dat moet je ook vooral blijven doen en jezelf niet laten beinvloeden door andere. Ook niet door dit artikel. Een hele hoop mensen verzwijgt het tegen hen werkgever omdat ze bang zijn dat het consequenties heeft voor het sollicitatieproces en veel mensen vertellen het omdat ze open en eerlijk willen zijn.

Je bent het niet verplicht om te melden dat je chronisch ziek bent en officieel mag een werkgever je op grond van je ziekte niet afwijzen. Wij weten allebei dat dit wel gebeurd en daarom kan ik de keuze om het te verzwijgen of later te vertellen, goed begrijpen. Ik zelf vertel het altijd netjes vanaf het eerste moment ondanks ik weet dat het een gevaar kan zijn ga ik uit van het goede in de mens en in de maatschappij.

Mijn ouders hebben jarenlang een onderneming gerund. Het woord: ‘werken’ was voor ons als kinderen al vroeg bekend. Wij hebben geleerd om al vroeg voor ons zelf te zorgen en ons eigen geld te moeten verdienen. En zeg nou eerlijk? De hand ophouden voor papa en mama voelt toch ook niet prettig? Ik vind het fijn om iets te kopen waar ik zelf hard voor gewerkt heb. Dat geeft een gevoel van voldoening en trots.

Chronisch zieke mensen hebben een doorzettingsvermogen waar je U tegen zegt.

Als je dit als werkgever leest hoop ik dat je nadenkt over wat ik nu schrijf. Als je chronisch ziek bent heb je vaak al enorm veel meegemaakt in je leven. Levenservaring vind ik persoonlijk belangrijker dan een studie die je jarenlang volgt en natuurlijk tot op zekere hoogte want je kunt niet alle functies uitvoeren zonder hiervoor een studie te hebben gevolgd maar je begrijpt wat ik bedoel.

Mijn doorzettingsvermogen is zo groot dat als ik de griep heb, gewoon ga werken. Als ik mezelf ziek meld op mijn werk wil het zeggen dat ik met 40 graden koorts op bed lig. Een hoofdpijntje, een buikpijntje of een ander ongemak is voor mij geen reden om mezelf ziek te melden terwijl iemand die nooit ziek is, dit eerder zou doen. Dat is dan weer het voordeel van het aannemen van iemand die chronisch ziek is.

Tegen je werkgever vertellen dat je chronisch ziek bent?

Het blijft jammer dat sommige werkgevers hierover vallen maar ik ken, vanuit mijn ouders, natuurlijk ook de andere kant van het verhaal. Je wil dat je bedrijf blijft functioneren, door blijft rollen en als je iets niet wil is het ziekmeldingen. Dat zorgt bij de werkgever dan weer voor hoofdpijn. Je kunt het dus van twee kanten bekijken en ik ben benieuwd hoe jullie dit zien.

Bij mijn komt mijn blog er ook bij kijken want die gaat voornamelijk over mijn leven als jonge moeder met de ziekte van Crohn & zo. Ik vertel mijn ervaringen over het ziek zijn en het heeft dan weinig zin voor mij om het niet te vertellen. Een keer op internet neuzen en mijn blog is te vinden.

Wat doen jullie? Vertellen jullie het direct tegen je werkgever of wacht je hiermee en waarom? Vertel het in de comments zodat we ervaringen kunnen uitwisselen.

Persoonlijk

Zij maakt het verschil en hem kreeg ik erbij!

Donderdag is mijn dag samen met James.

Donderdag is mijn oppas dag. Iedere donderdag probeer ik er een feestje van de maken met mijn kleine vriend James. Lonneke werkt standaard op deze dag en dus ben ik samen met hem thuis. Ik sta op als hij wakker wordt en dan komen we samen even bij op de bank beneden. Ik heb hier steeds minder lang de tijd voor nodig, het vroege opstaan valt me niet tegen tot nu toe. Als we even zijn bijgekomen onder het genot van Nijntje, Bumba of het zandkasteel gaan we samen de tafeldekken.

Samen gezellig eten. We kletsen samen en maken plannen voor deze dag. Ondertussen heb ik de vaatwasser al uitgeruimd en ga ik naar boven om de eerste was te draaien. Soms gaat James gezellig mee om op zolder te spelen maar steeds vaker blijft hij netjes beneden wachten. Af en toe roept hij naar boven: ‘Lisa kom spelen!’ super schattig.

De was neem ik mee naar beneden zodat ik deze kan opvouwen en James niet te lang alleen hoeft te zijn. Na de was is het tijd om ons aan te kleden en fruit te smikkelen. Ik probeer altijd boodschappen te doen nadat we het fruit hebben gegeten. James weet dit ondertussen en pakt nog net zijn jas niet van de kapstok. ‘Lisa kom winkel toe!’. Hij weet precies welke winkel want als ik uit de Jumbo loopt zegt hij: ‘Aldi toe?’.

Samen spelen buiten of binnen!

Als de boodschappen binnen zijn gaan we die samen opruimen. James legt alles in de kelder en ik ruim het daarna goed in. Daarna is het tijd om te spelen samen. Puzzelen, verven, tekenen of met zijn auto’s en trein. We lunchen samen en daarna hebben we even een rust moment samen. Ik zet James voor de televisie waar hij nog een filmpje mag kijken.

Tijd om te slapen. Hij slaat af en toe een slaapje over maar over het algemeen heeft hij dit nog nodig aldus Lonneke en dat neem ik natuurlijk aan. Als hij slaapt heb ik even tijd voor mezelf, soms plof ik op de bank en een andere keer doe ik wat extra’s in het huishouden. Dat moet immers ook gebeuren!

Als James wakker wordt gaan we naar buiten. De eendjes voeren, naar de kinderboerderij of naar een binnen speeltuin. Hij vindt dit heerlijk. De laatste tijd is het buiten enorm koud en daar heeft James ook een hekel aan: Brr koud’ zegt hij dan. We willen hem alsnog stimuleren om af en toe een frisse neus te halen buiten.

Zij maakt het verschil en hem kreeg ik erbij.

Mama is rond half 5 thuis en nadat ze even gekletst hebben samen gaat ze direct naar boven om door te werken voor haar blog zodat we een uur later met z’n alle kunnen eten. James vindt het allemaal prima en hij heeft het naar zijn zin samen met mij lijkt het. Hij roept echter door de dag heen wel af en toe ‘mama toe?’ maar het is ook echt een moederskindje.

Na het eten gaan we nog even gek doen, stoeien of dansen samen. Ik ben meer van het gek doen en stoeien en Lonneke is meer van het samen dansen of nog een boekje lezen. Ik krijg vaak op mijn kop dat ik hem te druk maak net voordat hij gaat slapen ? Maar ik vind het geweldig om zo met hem te spelen en die schater lach van hem, geniaal!

Rond half 7 gaan we naar boven, James doucht meestal samen met Lonneke. Een moeder en zoon moment, samen knuffelen, zingen en nog even spetteren in het water. Een mooi intiem moment van hen om te zien. Ik droog hem daarna af, Lonneke kleed zich aan en dan lees ik een boekje voor en afhankelijk van wie er sneller klaar is legt James in bed.

Ik ben blij dat ik een goede band heb met James. Zij maakt het verschil en hem kreeg ik er gratis bij. Ik zou niet anders meer willen.

Zijn vrouwen romantischer dan mannen?
Persoonlijk

Zijn vrouwen romantischer dan mannen?

Ik vind het leuk om romantisch te zijn.

Ja, ik houd ervan om zo nu en dan iets romantisch te organiseren. Lonneke vindt het over het algemeen niet nodig. Tja, verschil moet er zijn natuurlijk. Iedereen is anders. Ik heb op een of andere manier de behoefte om zo nu en dan iets extra’s te regelen voor haar. Jullie kunnen dit ook zien in de video’s die wij maken op hetlevenvantweevrouwen.

Ik had een hartje met kaarsjes op onze slaapkamer gezet en met rozenblaadjes een pad gelegd van haar kantoor naar onze slaapkamer zodat het direct duidelijk was toen ze uit haar kantoor liep. Het is mooi om te zien dat ze dan totaal niet weet hoe ze moet reageren en verlegen wordt.

We hadden gisteren negen maanden verkering en toen Merijn en Lonneke samen huizen aan het kijken waren, ging ik met James alles voorbereiden. Het klinkt als iets groots maar dat was het niet. Ik had gezorgd dat de tafel leuk gedekt was, het vlees was gesneden zodat we konden bakplaten met het vlees wat we nog hadden, op haar bord stond een lieve kaart die ik had geschreven en boven op bed lagen er allerlei rozen, 9 om precies te zijn.

Zij is een stuk minder romantisch.

Hoewel ik weet dat het voor haar niet zo nodig is vind ik het leuk om zoiets te organiseren. Ik vind het leuker om te doen dan om het te ontvangen. Naja, dat is niet helemaal waar maar ik weet mezelf dan totaal geen houding te geven.

Lonneke is iets minder of beter gezegd, totaal niet romantisch. Ik vind dat niet erg. Zij heeft mij vanaf het begin duidelijk gemaakt dat cadeautjes niet nodig zijn om te laten zien dat je van elkaar houdt. Lonneke zegt bijvoorbeeld ook een stuk minder vaak dat ze van me houdt, ze zegt het op momenten waarop het voor haar ook daadwerkelijk zo voelt.

Ik niet, ik zeg het vaker. Iedereen is anders. Het voelt voor mij goed om haar vaker dan dat zij doet, te vertellen dat ik van haar hou en super verliefd ben. Lonneke ziet dat anders, zij zegt dan bijvoorbeeld: Je weet toch dat ik van je houd, dan hoef ik dat toch niet iedere dag te zeggen?

Zijn vrouwen romantischer dan mannen?

Het schijnt heel anders te zijn bij mannen. Dat weet ik natuurlijk zelf niet want ik heb nog nooit een relatie gehad met een man maar als ik Lonneke moet geloven dan is daar daadwerkelijk verschil in. De kaarsjes vind ze niet meetellen als ‘romantisch’ terwijl ik dat al best romantisch vind, vindt zij dat gewoon gezellig.

Ze kan trouwens wel romantisch zijn hoor. Dit hebben jullie ook kunnen zien in de video’s. Die ene speciale verrassing dag was echt speciaal. Als ze iets romantisch doet dan pakt ze ook goed uit heb ik gemerkt. Ik vind het leuk dat ze altijd iets origineels regelt waar ik nooit op zou komen.

Aan het einde van de dag wordt er wel gezegd dat het voor de komende tien jaar geldt. Die dosishumor van d’r is geweldig.

Ik ben benieuwd of jullie mannen een beetje romantisch zijn? Of dat je natuurlijk zelf ook hebt ontdekt dat vrouwen daar iets ‘beter’ in zijn dan mannen. Laat het weten in de comments.

Eerste kerst met een kind
Persoonlijk

Feestdagen vieren met een vrouw en een kind.

Dit artikel is geschreven door Lisa, mijn meisje. 

De kerstboom was een ramp.

De feestdagen zijn voorbij gevlogen. Het was voor mij de eerste keer Sinterklaas en Kerst vieren met een vrouw met een kind én een grotere familie dan ik gewend ben. Ik doe al jaren niks meer aan Sinterklaas dan behalve af en toe een dagje mee doen als zwarte Piet. Geweldig om al die blije kinderkoppies te zien!

James had er zin in en op de peuterspeelzaal werd daar veel aandacht aanbesteed. Wij hoorde hele verhalen over de boot met piet en Sinterklaas maar natuurlijk vooral de pepernoten. James heeft genoten en is flink verwend. Ik werd ontzettend blij van het feit dat hij zo genoot van alle cadeautjes en het snoepgoed.

Sinterklaas kreeg het koud en vertrok al snel weer naar Spanje. Alles moest opgeruid worden en 6 december stond er een veel te grote kerstboom in ons huis. Hier hebben we ons een beetje op verkeken, kijk de video maar die wij hebben gemaakt. Bloed zweet en tranen!

De eerste kerst zonder James voor Lonneke.

24 december zijn wij samen met James naar de kindermis geweest in de kerk. Hij vond het prachtig en keek zijn ogen uit naar de kinderen die zongen en naar alle mooie beelden in de kerk. Na de kindermis op naar huis en samen met James op bed gelegd, vervolgens op de bank geploft om All you need is love te kijken. Dat was genieten samen!

De eerste kerstdag waren we samen. Het was voor Lonneke de eerste kerstdag dat zij James niet had dus dat was even wennen. James ging met papa naar zijn familie toe maar ’s avonds hebben we met z’n alle gegeten en daarna nog een bordspel gedaan.

De tweede kerstdag voor het eerst bij mijn schoonfamilie. Ik keek hier enorm na alle verhalen die ik heb gehoord van de familie. Iedereen was erbij, broer en schoonzus uit Amerika niet en ik hoop ze snel te ontmoeten.

We hebben gezellig geluncht, gezellig en druk met alle kinderen die rondhuppelen en alle ouders die kletsen met elkaar en vooral veel lachen. Het was tijd om een frisse neus te halen. Niet zomaar een frisse neus maar doormiddel van een spel. Iedereen deed mee met Jachtseizoen. Een soort politie- boefjesachtigspel. Google maar!

Feestdagen vieren met een vrouw en een kind.

Lonneke was met haar team de boef en wij moesten hen met verschillende teams gaan zoeken. Wat een spanning. Rennen, springen en bespieden maar helaas leverde dat niets op. Lonneke was veel te slim en zij wonnen het spel. (sorry schatje, dit typ ik even bij het inplannen van je blog! 😉

Eenmaal thuis heeft de oudste broer van Lonneke een heerlijke maaltijd bereid en hebben we gezellig met de hele familie gegeten. Na het eten was het tijd voor cadeautjes. De kinderen moesten cadeautjes uitpakken met een winterjas, sjaal en handschoenen aan. Dat was een groot feest!

Toen het gros van de kinderen op bed lagen was het tijd voor een spel voor de volwassenen. Een gevecht om cadeautjes, dobbelen, doorschuiven, ruilen dus we hadden heel wat lol met elkaar. Een geweldig eerste kerst bij mijn schoonouders om op terug te kijken.

Oud & nieuw hadden we iets anders van gehoopt. Er heerst al enkele weken buikgroep maar wij, Lon en ik, bleven buiten schot. Tot oud & nieuw, toen kreeg ze enorm veel buikpijn. Geen Crohn, dacht ik bij mezelf.

Het was een fijne avond maar we hadden er iets anders van verwacht. Lon had zoveel buikpijn dat ze meer op het toilet zat dan dat ze erbij was. Het nieuwe jaar luidde we in met een lach en een traan. Ziek het oude jaar uit en het nieuwe jaar in, is niet tof. We maken er het beste van samen en ik hoop dat ze zich snel beter voelt.

Ik heb respect voor haar hoe sterk ze is en hoe hoog haar pijngrens is. Hoeveel pijn ze ook heeft ze vecht tot dat ze écht niet meer kan. Samen uit samen thuis en volgende jaar een nieuwe ronde met nieuwe kansen.

Het was een geweldige maand vol feestdagen en nieuwe indrukken. Ik heb er van genoten!

De ziekte van Crohn en seksualiteit
De ziekte van crohn &zo

De ziekte van Crohn en seksualiteit.

Iedereen heeft seks maar toch is het nog een taboe.

Wees gerust. Het is heel normaal dat je op deze pagina terecht komt als je googled op de ziekte van Crohn en seksualiteit. Deze ziekte is een van de vele ziektes die onderschat wordt door mensen. Talloze mensen denken dat het alleen maar een beetje buikpijn is maar er komt véél meer bij kijken en het is ook zeker een ziekte waarbij de emoties hoog op kunnen lopen.

Schrijven over seks is taboe. Iedereen doet het maar erover praten, schrijven of lezen brengt een vorm van schaamte met zich mee terwijl het een supernormaal onderwerp is. Het is juist belangrijk om erover te praten, meestal met je partner maar soms ook met je ouders of vrienden. Het is ook goed om te praten over seks tegen je kinderen. Op deze manier kun je aangeven dat seks normaal is en ze voorlichting geven, mits de leeftijd van je kind daar al aan toe is uiteraard.

Ik wist in de eerste weken van de diagnose niet precies wat me te wachten stond en om eerlijk te zijn dacht ik dat het na een pilletje wel weer zou zakken. De ziekte van Crohn is dan wel niet te genezen maar het is vast op te beperken met een pilletje. Dat klopt, dat is het ook voor sommige crohn- patiënten maar helaas bleek dit bij mij al snel niet het geval te zijn. Ik kreeg infusen, spuiten, operaties, onderzoeken en gewrichtsklachten in combinatie met oogklachten.

Fysiek kan het meestal wel maar het is 9 van de 10 keer een psychisch probleem.

Yep, i have the whole package en dat heeft zeker invloed op intimiteit en mijn seksleven. Het klinkt gek maar ik heb veel moeite gehad en soms nog dat mijn lichaamsgeur is veranderd. Lisa weet niet beter, dus dat scheelt maar door alle medicijnen, opnames en onderzoeken gaat je lichaamsgeur veranderen. Ik vond mezelf altijd naar ‘ziek’ ruiken. Het is bij deze medicijnen iets minder aanwezig maar toch.. Dat doet iets met je!

De meeste mensen met IBD en de ziekte van Crohn kunnen prima seks hebben. Fysiek gezien. De seks kan pijnlijk zijn met complicaties zoals fistels, infecties of vernauwingen. Bespreek dit met je arts!

Er zullen altijd momenten zijn dat je hoofd er niet naar staat omdat je een opvlamming hebt maar goed, dat je hoofd soms ergens anders is daar hoef je niet perse ziek voor te zijn. Het is belangrijk om te leren omgaan met emotionele en psychische kwesties.

De ziekte van Crohn geeft een deuk in je zelfvertrouwen.

Het was bij mij bijvoorbeeld een flinke deuk in mijn zelfvertrouwen en zelfbeeld. Ik ben flink wat kilo’s aangekomen, straie op mijn buik zijn een feit en doordat mijn lichaam zo is veranderd gaat je zelfbeeld naar beneden. Je voelt jezelf niet meer aantrekkelijk en dat is een van de grootste dingetjes als het gaat om intimiteit.

Je kunt dingetjes proberen om jezelf aantrekkelijker te voelen. Een nieuw kapsel, nieuw setje kleding of mooie lingerie waar jij jezelf prettig bij voelt. Het meest van de tijd ziet je partner niet eens dat er lichamelijk iets is veranderd en wat dan nog, dat wil nog niet zeggen dat je ineens een stuk minder aantrekkelijk bent natuurlijk!

Een stoma is nog een dingetje waardoor je jezelf minder aantrekkelijk kan voelen. Ik heb hier zelf (nog) geen last van maar ik kan mezelf dit goed voorstellen. Praten is de sleutel, wederom! Maar er zijn tegenwoordig ook supercoole zakjes die je om je stoma kunt doen waardoor het minder op valt of er leuker uit ziet.

De ziekte van Crohn en seksualiteit.

In de eerste weken zul je vast bang zijn dat het zakje knapt als jullie op elkaar gaan liggen of dat het zakje gaat lekken als je net in die flow zit. Weet je wat het is? Als je dit soort onderwerpen kan en mag bespreken met je partner, hoe intiem ben je dan? Dat is denk ik een van de meest intieme dingen die je met je partner kan en moet delen om er samen sterker uit te komen.

De ziekte van Crohn zorgt ervoor dat je ontzettend moe bent, uitgeput zelfs. Ik heb hier al eens eerder een artikel over geschreven. Dit artikel kun je hier vinden. Er wordt vaak een grapje van gemaakt: ‘Je bent zeker weer moe’ of ‘Je hebt hoofdpijn?’. Als je hierover praat met je partner kom je een heel eind. Je kunt het beste zoeken naar een moment waarop je goed uitgerust bent. Bijvoorbeeld, ’s ochtends vroeg in plaats van ’s avonds laat.

Medicijnen kunnen je seksleven ook flink belemmeren. Als ik vol gas aan de prednison zit dan hoeft Lisa niks bij mij te proberen. Ik voel me dan vreselijk. Een klysma of een zetpil haalt soms het spontane van je seksleven af. Het vergt iets meer planning maar wees creatief er zijn nog genoeg momenten over!

Bron: Gripopibd

Doe niks waar jij jezelf niet prettig bij voelt maar praat tegen je partner. Vertel je angsten en gedachtes zodat jullie hier samen een weg in kunnen vinden.

De ziekte van Crohn en meer kans op MS?
De ziekte van crohn &zo

De ziekte van Crohn en meer kans op MS?

MS is geen spierziekte maar een aandoening in het zenuwstelsel.

Ik doe mijn best om zoveel mogelijk reacties te beantwoorden en als dat niet lukt, niet getreurd want ik lees alles. Afgelopen week kwam er een reactie binnen die best wel even binnenkwam. ‘Ik ben bang om MS te krijgen, ben jij daar niet bang voor omdat je altijd alle reumasoorten noemt maar het nooit hebt over MS. En dat klopt. Niet bewust overigens, het is zeker een onderwerp, weliswaar een heftige, wat ik gewoon wil bespreken.

Het kwam eerlijk gezegd niet in mijn gedachte op dat wij als Crohn patiënten meer kans hebben op MS dan iemand anders. MS is geeft normaalgesproken klachten aan de spieren. Ze zijn ongecontroleerd, stijf en het verzwakt. Desondanks is MS geen spierziekte wat je wel zou verwachten gezien de klachten die het geeft. Het is een aandoening van het centrale zenuwstelstel dat bestaat uit, hersenen, oogzenuwen en het ruggenmerg.

De ziekte van Crohn & MS zijn beide een chronische ziekte.

MS is een neurologische aandoening en een chronische ziekte. Dat wil zeggen dat dit net zoals de ziekte van Crohn niet meer overgaat en nóg niet te genezen is. Het meest van de tijd komen de eerste ziekteverschijnselen tussen het 20e en het 40e levensjaar. Kinderen kunnen trouwens ook MS krijgen dus het is niet uitgesloten. De ziekte van Crohn begint meestal tussen de 15 en 30e levensjaar maar het zegt niks want ook kinderen kunnen de ziekte van Crohn krijgen.

Men denkt dat het immunsysteem van mensen met MS ontregeld is, omdat het een lichaamseigen structuur (het myeline), wordt aangevallen en afgebroken door eigen lichaamscellen. Waarom en tegen welk molecuul of welke moleculen een ongepaste immuunreactie geeft is nog niet bekend. En dat is precies waarom ik het lastig vind om hierover te schrijven. MS is in principe niet erfelijk. Er zijn wel omgevingsfactoren en genetische factoren die een rolspelen bij MS.

De ziekte van Crohn en meer kans op MS?

Sommige mensen hebben meer kans om MS te krijgen. Mensen met een ongunstige combinatie op HLA genen. Deze combinatie zorgt voor 6 a 7 keer een grotere kans op MS. Iemand die de ziekte van Pfeiffer heeft gehad heeft tot mijn verbazing ook meer kans op MS, zo’n 2-3 keer verhoogde kans dan mensen zonder Pfeiffer.

Psoriasis, de ziekte van Crohn en Reumatische Artritis zijn ook voorbeelden van auto- immuunziekte. Een aantal MS genen komen ook bij deze ziekte voor. Er is dus inderdaad iets meer kans op MS als je de ziekte van Crohn hebt en om direct de reactie te beantwoorden: Ik ben niet bang dat ik MS krijg. Ik was ook nooit bang dat ik reuma zou krijgen. Het enige wat ooit door mijn hoofd is geschoten is kanker. Dit was toen niet met mij besproken namelijk en het stond boven aan het lijstje van bijwerkingen bij mijn medicijnen.

Je kunt het beste naar je arts toe om deze angst te bespreken want het is enorm vervelend als je met zo’n angst leeft. De kans is namelijk groter dat je morgen onder een auto komt en het niet meer na kan vertellen dan dat je MS krijgt omdat je ook de ziekte van Crohn hebt. Iedere patiënt is anders en iedereen gaat er anders mee om. Praten is de sleutel voor bijna alles dus maak het bespreekbaar en zoek steun!

Bron: NationaalMSfonds.

Ben jij bang dat je meer kans hebt op een andere ziekte omdat je de ziekte van Crohn of reuma hebt? Laat het weten in de comments. Zo kunnen we erover praten en elkaar steunen.

degroteverrassingvoorLisa
YouTube

Lisa en ik overnachten in een bruidsuite?!

Enkele dagen geleden heb ik een artikel geschreven over de grote verrassingsdag. In samenwerking met devolkswagenbus heb ik deze dag als onvergetelijk kunnen maken voor Lisa. Voor ons. We hebben genoten van deze dag en hoewel ik al geschreven heb wat we allemaal hebben gedaan zeggen beelden natuurlijk veel meer. Ben jij benieuwd naar hoe onze dag was en wat we allemaal hebben gedaan, check de onderstaande link en abonneer jezelf op devolkswagenbus

 

Mijn kind kan niet zelfstandig spelen
Mama &zo

Mijn kind kan niet zelfstandig spelen!

De ontwikkeling van onze peuter gaat razend snel!

Het gaat op dit moment razend snel met James zijn ontwikkeling. We kunnen het nauwelijks nog bijhouden wat hij allemaal leert. Ik zet hem vanmorgen op het keukenblok om zijn snottebel af te vegen en zijn haren te kammen en een uur later komt hij naar mij toe: ‘Mama jou snottebel?’.

Moeders verstaan alles. Het is soms even puzzelen maar uiteindelijk komen we eruit wat hij ons duidelijk wil maken. En ja hoor, hij had inderdaad een snottebel die ik moest afvegen. Hij noemt zichzelf ‘jou’ trouwens, heel schattig maar super verwarrend!

Nu de feestmaand is afgelopen komt het normale leventje weer een beetje terug. Aankomend weekend start zijn gymclubje zodat hij zijn moteriek verder kan ontwikkelen en leren om samen met kinderen te spelen. Oh ja, James is echt toe aan de peuterspeelzaal. Iedere keer als we in de auto stappen vraagt hij of we naar de juffrouw toe gaan. Hij kan niet wachten tot de peuterspeelzaal weer begint volgende week.

Speen afleren of beginnen met het potje?

De grootste ontwikkeling die James heeft doorgemaakt is dat we hem opdrachten kunnen geven. Het klinkt misschien gek maar toen ik vroeg aan James of hij sokken wilde pakken boven, kwam hij terug met zijn sokken. Weliswaar een heleboel sokken maar goed, sokken zijn sokken, toch?!

Het potje wil ik binnenkort weer in het leven roepen. We hebben het een tijdje uitgesteld, als je wil weten waarom kun je het best dit artikel even lezen. Ik twijfel nog even wat ik belangrijker vind. De speen helemaal afleren, ook ’s nachts of dat we weer eens kijken wat hij van het potje vindt.

Eerst maar eens even wennen aan het normale ritme en dan zien we wel weer verder. Waar zouden jullie de prioriteit leggen? De speen helemaal afleren, hij gebruikt heb overigens alleen maar ’s nachts of beginnen met het potje?

Onze peuter zag door de bomen het bos niet meer.

Lisa en ik zijn de afgelopen weken druk bezig om het steeds meer ons plekje te maken. We hebben de kleuren van de woonkamer verwanderd in okergeel, een nieuw service gekocht en zo passen we steeds dingen aan die we allebei leuk vinden. De speelhoek van James hebben we ook veranderd. Hij was flink verwend door Sinterklaas en daardoor zag hij door de bomen het bos niet meer.

We zijn een aantal jaren geleden naar een osteopaat geweest die ons heeft verteld dat James hierdoor overprikkelt raakt. Hij wil zo snel ontwikkelen dat wij als ouders soms aan de handrem moeten trekken. James liep te hard van stapel. Hij liep met 8 maanden los rond in de woonkamer waardoor hij verdrietig werd als hij in de box gezet werd.

De osteopaat heeft ons als tip meegegeven om hem niet teveel speelgoed te geven en hem eerst het ene te laten onderzoeken voordat hij iets anders koos. Dit hebben we een lange tijd gedaan maar in de loop der maanden zijn er zoveel speelgoed stukken bijgekomen dat het gewoon een zooitje was. Het stond op zijn tafeltje, alles door elkaar en hij zag niet waar hij mee kon spelen.

Mijn kind kan niet zelfstandig spelen.

Hup, opweg naar de woonboulevard om te kijken hoe we dit op een mooie manier kunnen oplossen. We houden gelukkig allebei van een strakke maar warme woonkamer dus het was even passen en meten maar het is gelukt. We hebben twee kasten met daartussen een tafeltje waar hij aan kan spelen. En in die kasten zitten bakken met zijn speelgoed. Het geeft James rust en we merken dat hij nu een stuk beter zelfstandig kan spelen.

Het zelfstandig spelen is namelijk nog een dingetje. Dit vind hij enorm moeilijk en dat is niet gek want het is nog maar een peuter. Gelukkig helpt de peuterspeelzaal hiermee. Ze merkte daar dat hij enigskind was en wij veel met hem spelen en ondernemen. Dit was voor mij altijd een bewuste keus, nu hij nog niet naar school hoeft wil ik zoveel mogelijk tijd met hem doorbrengen. Dat neemt niet weg dat hij ook moet leren om soms zichzelf te vermaken.

Dit gaat met een rustige speelomgeving een stuk beter. Het helpt door samen het spel op te starten, hem een opdracht te geven in het spel en te zeggen dat je straks komt kijken of het is gelukt. James lukt het steeds beter om zelfstandig te spelen. Ik ben benieuwd hoe dit bij jullie is, laat het weten in de comments!

We vallen in een diep zwart gat
Persoonlijk

En nu vallen we in een diep zwart gat!

Ongelofelijke saaie maanden komen eraan.

De drukke decembermaand is voorbij. Sinterklaas, kerst en oud & nieuw is afgerond en nu vallen we in een diep zwart gat. Althans, ik. Nu moet ik toegeven dat onze kerstboom het nog niet eens heeft gehaald tot oud & nieuw en deze allang in de tuin staat. Zoals James zegt: Kerstboom kapot’. De naalden begaven het en in combinatie met een hond en konijnen die er regelmatig een bal uit lieten vallen waren we er klaar mee.

Januari komen we nog redelijk door. Ik ben vooral blij voor James dat er weer ritme in zijn dag komt. Niet dat deze er niet was in de drukke maanden maar het is toch anders. Er zijn veel verplichtingen en nieuwe indrukken die hij moet verwerken. Rust is even op zijn plaats!

Deze maand komen we nog wel door met een aantal verjaardagen uit de familie maar dan? Ik vind Februari, maart vreselijk. April eigenlijk ook, afhankelijk van het weer in Nederland. Deze maanden zijn zo ongelofelijk saai. Tja, carnaval komt er tussendoor nog even om de hoek kijken maar daar ben ik persoonlijk niet zo’n fan van. We zullen een dagje gaan kindercarnavallen met James en dat was het.

Ik leef alweer naar de zomer toe!

Ik leef vanaf vandaag eigenlijk alleen nog maar naar de zomer toe waarin we lekker met een t-shirt naar buiten kunnen wandelen en de hele dag in de tuin kunnen spelen en chillen. Lisa en ik gaan deze maanden keihard werken om vervolgens in de zomer samen met James op vakantie te kunnen.

De scheiding brengt natuurlijk best wat financiële gevolgen met zich mee en dus is het nog niet vanzelfsprekend dat we ook daadwerkelijk op vakantie zullen kunnen. Ik hoop het wel, want dat hebben we best verdiend na zo’n rottige tijd. En daarbij, we werken daar allebei hard genoeg voor!

Deze maanden waren niet zo saai geweest als het weer niet zo regenachtig was. Ik vind regen niks aan, geef mij dan maar ijskoud weer. Dan kun je in ieder geval nog naar buiten om een boswandeling te maken of iets dergelijks!

En nu vallen we in een diep zwart gat!

Nee het zijn dus niet mijn favoriete maanden maar het is niet anders. We leven met de dag en kijken stiekem uit naar de iets warmere maanden! Hoe zit dat met jullie? Hebben jullie behoefte aan deze rustige maanden of kan de zomer ook niet snel genoeg beginnen en vallen jullie ook in een diep zwart gat? Laat het weten in de comments.

Buikpijn is mijn grootste angst. De ziekte van Crohn
De ziekte van crohn &zo

Buikpijn is mijn grootste angst. Het gaat fout!

Is het de ziekte van Crohn of een buikgriep?

De mooiste dag van het jaar is aangebroken. De belangrijkste dag van het jaar want deze dag gaan we 2017 verlaten. Het is hartstikke gezellig, we zijn met vrienden en familie bij elkaar, terwijl James heerlijk ligt te slapen en wij een drankje drinken. Ik niet, dat gaat niet met mijn medicijnen. Geeft niet want dat heb ik jaren niet gekund.

Ik zit voor de zoveelste keer op het toilet. Met buikpijn. Een goed begin van 2018. Ik herken de pijn en raak in paniek als er andere mensen op het toilet zitten. Ik moet gaan wanneer ik moet. Meteen. Crohn of buikgriep? Het heerst. James is ook niet fit. Het blijft afwachten. Gaat het over een aantal dagen weer weg of word dit het jaar waarin ik geopereerd zal worden en een stoma zal krijgen?

Buikpijn is mijn grootste angst.

Buikpijn is mijn grootste angst. Iedere keer als ik buikpijn heb, los van mijn menstruatieklachten die ik prima kan onderscheiden, komt er paniek en angst naar boven. Ik word er verdrietig van. Maar ik moet het niet mijn dag laten verpesten. Het is immers de mooiste avond van het jaar en moet het tot minstens 00:00 volhouden.

Ik ben bang dat het niet lukt en dat ik Lisa teleurstel. Mijn hart weet beter mijn hoofd niet. De avond waar ik al maanden over praat gaat nu anders verlopen dan gehoopt. Door mij. Ik voel me ziek. Ik wil naar bed. Ik ben moe maar ik wil niks liever dan bij vrienden en familie het nieuwe jaar in knallen.

Ik wens Lisa een gelukkig nieuwjaar met tranen over mijn wangen.

Het is al een keer gebeurd dat ik precies om die tijd op het toilet zat. Ik hoop dit jaar niet maar die Crohn is niet te voorspellen en komt op momenten waarop je het niet verwacht en vooral ongelegen. Erg ongelegen. Het is tien voor 12 en ik moet. Zal ik te laat zijn? weer? Nee. Het lukt. Ik ben op tijd. Als puffend van het toilet afkom kan ik direct beginnen met aftellen. Ik wens Lisa een gelukkig nieuwjaar met tranen over mijn wangen. ‘We gaan het flikken samen, het wordt ons jaar’ vertellen we tegen elkaar.

Met de rolstoel gaan we naar buiten om het vuurwerk te bekijken. Prachtig. Wat gaat het tekeer. Af en toe lopen we terug naar binnen om de babyfoon in de gate te houden. De kleine man blijft slapen. Trots. We genieten even van het vuurwerk en we rollen naar binnen. Ik ga zitten op een stoel want staan lukt niet. Daar voel ik mezelf te slecht voor en daarbij zijn mijn rugklachten nog steeds aanwezig.

Lisa zegt dat het beter is als we naar huis gaan. Ik vind het zo sneu voor haar. Zij had zich hier ontzettend op verheugd en nu verpest ik het met mijn buikpijn. Vreselijk. Mijn moeder heeft de zolder gereed gemaakt zodat we daar konden slapen en we ’s avonds niet meer terug naar huis hoefde te rijden.

Het is niet slim hoewel ik het graag doe voor de gezelligheid maar eer dat ik op het toilet zit dan ben ik al te laat. Eerst omhoog komen vanuit een matras wat op de grond ligt en daarna nog een trap af. Die afstand is te groot en met mijn hart onder mijn ziel ga ik naar huis.

De eerste ziekenhuisafspraak in 2018 is gemaakt.

Het is één januari en ik hang met het UMC aan de lijn. Ik maak mijn eerste ziekenhuisafspraak met redelijke spoed in 2018. Niet zoals ik het wil, wel zoals het gaat en het enige wat we kunnen doen is het accepteren van de situatie en er het beste van maken.

Dus, het was een leuk feestje maar helaas niet zoals gehoopt voor mij. Volgens jaar beter, hoop ik! De beste wensen en vooral een gezond 2018 gewenst want je gezondheid is alles..

 

Word jouw kind wakker van het vuurwerk?
Mama &zo

Is jouw kind wakker geworden van het vuurwerk?

De decembermaand is druk genoeg voor de kinderen.

De beste wensen voor 2018. Het nieuwe jaar is enkele uren geleden gestart. De meeste van jullie zullen op dit moment hen roes nog aan het uitslapen zijn. Ik gok dat ik zelf ook nog in bed lig op het moment dat dit artikel online komt.

Wij vieren oud & nieuw altijd bij mijn ouders. Dat is één groot feest met familie en vrienden. James is uiteraard ook bij alleen slaapt hij hoogstwaarschijnlijk, hopelijk, keihard door in zijn bed bij oma.

James is tot nu toe nog nooit wakker geworden van het vuurwerk en er wordt om 00:00 nogal wat euro’s weg geknald. Dat begrijp ik sowieso niet, maar goed dat is een andere discussie. In de voorgaande jaren sliep James ’s middags niet zodat hij ’s avonds extra moe was om naar bed te gaan.

Dit jaar doen we het anders en gaat hij ’s middags wel lekker slapen. De december maand is al zo druk voor de kinderen en ik vind het belangrijk dat hij zijn rust pakt. We hebben niks aan een oververmoeide peuter.

Oud- en nieuw vieren voor onze peuter.

Net voordat James naar bed gaat vieren we oud- en nieuw samen met James. Dit houd in dat we naar buiten gaan, een sterretje opsteken en wat potvuurwerk afsteken terwijl hij dit vanuit achter het raam kan bekijken. Het normale avondritueel gaat van start, samen douche en dan leggen we hem in bed.

Het feest kan beginnen. James valt over het algemeen snel in slaap. Ik ben benieuwd hoe het afgelopen nacht is verlopen. James is al enkele dagen niet helemaal fit. Hij eet weinig, had last van uitslag in zijn gezicht dus we moeten nog maar afwachten hoe het deze oud & nieuw gaat verlopen.

Is jouw kind wakker geworden van het vuurwerk?

James halen we nooit uit bed met oud en nieuw. Als hij wakker wordt rond die tijd kan ik dit nog doen zodat we samen het nieuwe jaar in kunnen gaan maar als het even kan probeer ik hem te sussen met zijn speentje zodat hij lekker kan gaan slapen.

Het is nog maar een peuter van 2,5 die nog niks van de jaarwisselijk begrijpt. Geen haar op mijn hoofd die hem dus om deze tijd wakker maakt. Wat slaapt, laten slapen want hij heeft daar zelf helemaal niks aan.

Gelukkig hebben wij een babyfoon met camerafunctie en kunnen we hem op deze manier in de gaten houden. Ideaal, want zo zie je of hij aan het dromen is en zelf weer in slaapvalt of dat hij wakker is geschrokken van het vuurwerk.

Onze kleine man heeft overal voorheen geslapen en werd om 8:00 uur vanmorgen pas wakker. Ik ben tevreden!

Ik ben benieuwd hoe jullie kinderen het hebben gedaan? Zijn ze wakker geworden door het vuurwerk of hebben ze doorgeslapen? Laat het weten in de comments. Ik ben benieuwd!