astma
De ziekte van crohn &zo

Neuspoliepen gezien? neusendoscopie!

Een nieuwe artsen afspraak is altijd spannend.

Ik moest vandaag naar de KNO- arts. De allereerste afspraak bij een arts die je nog niet kent is niet prettig. Ik ben dan meestal zenuwachtig en dat was vandaag ook het geval. De longarts had de term ‘neusendoscopie’ al eens laten vallen en ieder woord waar ‘scopie’ in voorkomt maakt mij bang. Ik ben natuurlijk al wat gewend van een endoscopie of een coloscopie maar een neusscopie stond nog niet op mijn lijstje.

Sinds James in ons leven is moet ik vaak altijd alleen naar het ziekenhuis toe en dat vind ik best vervelend. Ik kan niet verwachten dat èn Merijn èn mijn moeder vrij neemt omdat ik zo nodig naar het ziekenhuis moet. Ze gaan beide graag mee maar het is niet anders en ik wil James ook niet opzadelen met zo’n lange zit in de auto. Als ik een darmonderzoek krijg dan gaat er sowieso iemand mee want daarbij heb ik echt steun nodig. Anders ren ik namelijk gewoon het ziekenhuis uit als het zo ver is.

Ik vond de afspraak eigenlijk overbodig.

‘Ik ga wel zeggen dat dit de eerste en direct de laatste afspraak is bij de KNO- arts. Er is niks aan de hand!’ riep ik tegen mijn moeder voordat ik vertrok. Ik vond de afspraak eigenlijk overbodig omdat ik niet kon geloven dat er ook iets mis kon zijn met mijn Keel, Neus of  Oren. Ik bedoel, door de jaren heen heb ik een totaalpakket verzameld van: Oogarts, Dermatoloog, Reumatoloog, MDl- arts en de longarts. Ik dacht dat dit wel genoeg zou zijn, bummer!!

Al vrij snel riep de Co- assistent mij naar binnen en stelde mij allerlei vragen om de oorzaak zo duidelijk mogelijk te krijgen. Ik was blij want ik kon op bijna alles zeggen dat ik er geen of weinig last van had. Ik vertelde haar ook dat ik deze afspraak eigenlijk overbodig vond omdat er naar mijn mening niet zoveel aan de hand was. Ik ben gewoon vaak verkouden en ik denk dat dat helemaal niet zo gek is aangezien mijn immuunsysteem is verpest!

Ziekenhuistrauma, ik wil naar mama!

De meeste van jullie zullen wel weten dat ik door de jaren heen een ziekenhuistrauma heb opgelopen en ik kan je vertellen dat dit best vervelend is als je zo vaak in het ziekenhuis moet komen. Goed, ik heb hier al eens een artikel over geschreven en zelfs een keer een interview over afgelegd. Mocht je hier geïnteresseerd zijn vind je het artikel hier en de audio opname hier. Best interessant want ze laten ook een arts aan het woord!

Nadat ik gebombardeerd werd door allerlei vragen mocht ik op een onderzoeksstoel gaan zitten. Ik had die nare instrumenten allang gezien en ik vroeg direct bij binnenkomst: ‘Die instrumenten gaan we vandaag niet gebruiken, toch?’. De Co- assistent vertelde mij hetzelfde dan ik al van de longarts had gehoord. Er was een kans dat de arts straks een neusscopie zou willen uitvoeren. Pff, verschrikkelijk! Ik wil naar mama!

Neusendoscopie?

Redelijk ontspannen liep ik de kamer in van de ‘echte’ KNO- arts. Zij zat al direct bij de onderzoeksstoel, nog net niet met haar scopie al in handen. ‘Jij bent van mening dat deze afspraak niet nodig is. De longarts heeft gevraagd of we willen kijken naar poliepen omdat je zo vaak verkouden bent. Dat gaan we nu doen!’ zei ze vriendelijk. Ja, ze was wel aardig. Gelukkig!

Ik vertelde haar over mijn ziekenhuistrauma en dat ik het erg prettig zou vinden als ze precies wilde vertellen wat ze ging doen. Dat deed ze heel fijn en we begonnen. Ik mocht meekijken op een beeldscherm. Ik zag hele grote neusharen, jeetje waren die van mij? Jep. De lens was uitvergroot!

Ik heb zelfde zo’n mooie schone neus gezien van binnen! Ik heb überhaupt nog nooit een neus gezien van de binnenkant maar ik vond de mijne best schoon. Ik dacht dat het altijd standaard vol snot zou zitten maar dat was dus niet het val. Ze vonden trouwens allebei dat ik een kleine neus had. Het was me nooit opgevallen maar ik heb inderdaad niet zo’n hele grote neus. Merijn wel, die heeft ècht een hele.. Oké, terug naar mijn neus.

Neuspoliepen?

De toch door mijn neus verliep op zich goed. Fijn was het niet maar het deed niet onwijs veel pijn ofzo. Het was prima te doen. Onderweg noemde ze wat ‘dingetjes’ op die in mijn neus zaten en het zag er allemaal goed uit. Hoe hoger ze ging met de scopie hoe vervelender het werd. ‘Hey kijk, daar zit een poliep!’ Hmm nou ik kon inmiddels niet heel goed meer kijken naar het beeldscherm en zei: ‘Oke, ga er dan nu maar weer uit!’.

‘Ik wil je niet verdrietig maken maar ik moet helaas in je dossier zetten dat je neuspoliepen hebt’. zei de kno- arts. Tja het is niet anders. Ik had het alleen totaal niet verwacht. Ik heb inmiddels een recept mee gekregen en ik hoop dat het daardoor weggaat. Als dit niet het geval is zal het toch weggehaald moet worden. Volgend jaar heb ik een nieuwe controle afspraak om te kijken hoe het ermee staat. Ik probeer het voor nu van me af te zetten maar het is wel wèèr een tegenvaller!

Wil jij jouw verhaal doen op LonnekeSchrijft, dat kan! E-mail jouw verhaal naar: Contact@LonnekeSchrijft.nl en dan neem ik z.s.m contact met je op!

(Visited 990 times, 1 visits today)

Vorig artikel Volgend artikel

You Might Also Like

Geen reacties

Schrijf een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.