echoscopist verklapt het geslacht van baby!

Wij noemen onze baby in spè, Swip. Dus mocht je denken. Huh, hij heet toch James? Klopt alleen spraken wij naar de buitenwereld de naam ‘Swip’ uit als we het over de baby hadden. Klonk leuker vonden wij dan de hele tijd hij/zij/het..

Echoscopie verklapt het geslacht van onze baby!

Samen met mijn moeder gingen we een dagje naar de negenmaandenbeurs! Ik ben zelf nog nooit op zo’n beurs geweest dus ik laat me verassen. Mijn moeder had al aangegeven dat het groot was maar dit overtreft mijn verwachtingen. Een grote hal vol met allemaal spulletjes die ik wil hebben.

Nadat we alle kraampjes zijn afgestruind en al een hoop hebben ingekocht besloten we om een pretecho te laten maken. Zo hadden we iets extra leuks om mee thuis te komen.

We strompelen samen de cabine in. Ik ben helemaal gebroken van het lopen en ben dan ook blij dat ik even op een bed mag liggen.

De mevrouw is op haar vrolijkst. Ze zet het echo apparaat op mijn buik en nog voordat ik kon zeggen dat wij het geslacht niet willen weten schreeuwt ze: ‘Och daar is kareltje!’ Ik kijk mijn moeder aan en haal mijn schouders op. Het zal wel Amsterdams zijn ofzo.. ‘Wat een mooi mannetje is het toch. Kijk eens hoe hij erbij ligt. Hij heeft echt jouw neusje!’

Ik schrok me natuurlijk kapot. Dit was absoluut niet de bedoeling. Ik wist me geen houding te geven en het drong ook nog niet gelijk tot mij door.

Hoe ongeloofwaardig moet dit voor Merijn gaan klinken? Ook mijn moeder weet niet goed hoe ze moet reageren en dan schieten we allebei in de lach. ‘Oh Lon, je krijgt een zoon!’

En nu moest ik dit gaan uitleggen aan Merijn..

 Al lopend naar de auto bespreken we het voorval. We vonden het allemaal wel heel erg snel gaan en betwijfelen of zij het wel goed heeft gezien. Hoewel wij er natuurlijk geen verstand van hebben zag ik slechts een heel schattig hoofdje. We gaan dit sowieso nog maar even laten controleren in het ziekenhuis.. Nu is de verassing alsnog verpest. Ik baal ervan!

Ik ben hartstikke blij dat we een zoon krijgen. Ik had net zo blij geweest als het een meisje was geweest en dat was juist de reden dat we het geslacht niet wilde weten. Dat was een bewuste keuze van ons samen wat nu compleet verpest is.

Eenmaal in de auto bel ik Merijn op om alles uit te leggen. Hij vind het ook belachelijk  maar wil het nu natuurlijk ook graag weten. Joehoee wij krijgen een zoon! Ondanks dat we het als een verassing wilde laten komen zijn we nu stiekem erg blij dat we het geslacht weten. We krijgen gewoon een zoon!

Thuis praten we over wat er is gebeurd en dat het eigenlijk wel heel vreemd is gelopen. Zowel mijn moeder als ik zagen beide niet eens zij/haar beentjes laat staan het geslacht. Ik begrijp dat je hiervoor gestudeerd moet hebben maar bij 27 weken lijkt me dit wel duidelijk te zien..

Maar goed, het blijft slecht dat de vrouw het direct het geslacht riep. We hebben het inmiddels laten controleren door het ziekenhuis en het klopt, we krijgen een zoon!

Het is inmiddels gezakt en we zijn ontzettend blij om te weten dat er nu een klein lief jongetje in mijn buik zit. Het wordt nu ook een stuk makkelijker om een goede naam te zoeken!

Swip krijgt steeds minder ruimte om heen en weer te zwemmen en laat zich daardoor goed voelen. Hij is aan het oefenen om zelf adem te halen dus dat is super handig. Swip blijft een kleintje maar hij zit redelijk op de juiste lijnen!

Het grappige is dat we er allebei van overtuigd waren dat we een meisje zouden krijgen. Mijn moedergevoel moet duidelijk nog groeien! 😉